گفتم آخر عشق را معنا کنیم

بلکه جای خویش را پیدا کنیم

آمدم دیدم که جای لاف نیست

عشق غیر از عین و شین و قاف نیست

آمدم گفتم به آوای جلی

عین یعنی "عدل مولایم علی"

شین یعنی شور "الله الصمد"

قاف یعنی "قل هو الله احد"

نازد به خودش خدا که حیدر دارد

دریای فضائلی مطهر دارد

همتای علی نخواهد آمد والله

صد بار اگر کعبه ترک بردارد

گویید بعالم که علی مولا شد

با اذن خدا علی ولی الله شد

ای اهل ضلالت و غفلت بدانید

شیعه به ولایت علی , آقا شد

خواهم ز خدا که بی ولایم نکند

غرق گنه ام ولی رهایم نکند

یک خواسته دارم ز خدای تو علی

در هر دو جهان از تو جدایم نکند

بعد احمد آن علی آمد پدید

در کف او بود میزان و حدید

از مناره پنج نوبت پر خروش

نام احمد با علی آید به گوش

اما علی (ع):

هر گاه خواستی بدانی چقدر نزد خدا ارزش داری

ببین در هنگام گناه چقدر خدا برایت ارزش دارد.

در فصل خطر امیر را گم نکنید

آن وسعت بی نظیر را گم نکنید

تنها ره جنت از علی میگذرد

ای همسفران غدیر را گم نکنید

امیر المومنین ام الکتاب است

نماز بی علی نقش بر آب است

به هر مسجد که نامی از علی نیست

خدا داند که محرابش خراب است

قرآن به جز از مدح علی آیه ندارد

اسلام به جز حب علی پایه ندارد

گفتم بروم سایه لطفش بنشینم

دیدم که علی نور بود سایه ندارد

شخصیت ممتاز جهان است علی

حاکم به زمین و اسمان است علی

در روز غدیر خم محمد (ص) فرمود

مولای تمام انس و جان است علی

سحری به خواب دیدم شَه کشور صفا را

به رخش نظاره کردم مَهِ خوب دلربا را

به ادب زبان گشودم و بسرودم این نوا را

علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را

علی را قلب پر غم می شناسد

نه نا محرم که محرم می شناسد

زمین ظرفیت عرفان ندارد

علی را عرش اعظم می شناسد

علی جان

ای عبایت جانماز فاطمه

اشک تو تسبیح راز فاطمه

ای که تنها لایق زهرا تویی

یا که بهتر عاشق زهرا تویی

نور زهرایی ز تو افشا شده

فاطمه چون با تو شد زهرا شده

تو بدون فاطمه حاشا علی

مرتضی زهرا بود زهرا علی

نام تو ذکر سجود فاطمه است

عشق تو بود و نبود فاطمه است